Bóg nadzieją swego ludu

Pieśń. Psalm. Dawidowy. 
Gotowe jest serce moje, Boże, 
zaśpiewam i zagram. 
Zbudź się, chwało moja, 
zbudź się, harfo i cytro! 
Chcę obudzić jutrzenkę. 

Wśród ludów będę chwalił Cię, Panie, 
zagram Ci wśród narodów, 
bo Twoja łaskawość [sięga] aż do niebios, 
a wierność Twoja po chmury. 

Bądź wywyższony, Boże, ponad niebo, 
a Twoja chwała ponad całą ziemię!

Aby ocaleli, których miłujesz, 
wspomóż nas Twą prawicą i wysłuchaj! 
Bóg przemówił w swojej świątyni: 
"Będę triumfował i podzielę Sychem, 
a dolinę Sukkot wymierzę. 

Do Mnie należy Gilead, do Mnie Manasses, 
Efraim jest szyszakiem mojej głowy, 
Juda moim berłem. 
Moab jest dla Mnie misą do mycia; 
na Edom but mój rzucę, 
nad Filisteą będę triumfował". 

Któż mnie wprowadzi do miasta warownego? 
Któż aż do Edomu mię odprowadzi? 
Czyż nie Ty, o Boże, nas odrzuciłeś 
i już nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami? 
Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, 
bo ludzkie ocalenie jest zawodne. 
W Bogu dokonamy czynów pełnych mocy 
i On podepcze naszych nieprzyjaciół.